Van Blitz tot niets, Kimswerd in de Tweede Wereldoorlog

kim

 

Reinder Politiek schreef het boek van Blitz tot niets, Kimswerd in de Tweede Wereldoorlog. Hij schreef in dit boek verhalen en gebeurtenissen op van inwoners van Kimswerd ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Reinder Politiek was nog maar een kind van 10 jaar toen de oorlog eindigde. In het voorwoord van het boek legt Reinder uit waarom hij het belangrijk vind dat dit boek geschreven werd.

Voorwoord van Blitz tot niets

“Het aantal Kimswerders dat de oorlog ’40-’45 heeft meegemaakt en echt heeft beleefd, slinkt ieder jaar gestaag. Over een paar jaar leeft er uit die tijd helaas niemand meer en zijn alle verhalen weg. Daarom “Van Blitz tot niets, Kimswerd in de Tweede Wereldoorlog” verder lezen

In de oorlog…Bomma vertelt

wereld

 

Onlangs plaatste ik op Anneke Schrijft een review over de roman  De Kinderbarak. Deze roman is zeer indrukwekkend om te lezen en  daardoor werd mijn interesse gewekt om opzoek te gaan naar persoonlijke verhalen over deze vreselijke periode. Deze keer doen Bomma en haar schoonvader Louis hun verhaal. De 91 jarige Louis vind het belangrijk dat de verhalen van de oorlog verteld blijven worden zodat niet wordt vergeten hoe zinloos elke oorlog is… “In de oorlog…Bomma vertelt” verder lezen

Terug in de tijd…

Zou het niet fijn zijn als het echt zou kunnen? Terug in het verleden gaan net zoals Folkert wil in zijn gedicht. Alle mensen weer zien die er nu niet meer zijn. Of de mooiste dag van je leven nog een keer beleven. Terug in het verleden te gaan en een andere keuze maken dan dat je toen deed. Terug in de tijd zou jij dat willen? Ik soms wel…

terug1

Zet de tijd terug, terug in het verleden

Iedereen is er weer ook al zijn ze nu overleden

Dan zal ik met mijn vader naar het dorp gaan van zijn jeugd “Terug in de tijd…” verder lezen

Niet te pruimen…

Niet te pruimen….Jeugdherinneringen van mede blogster Hiltje aan haar vader.

huis

Het huis van mijn opa in GroningenOngeveer 270 km hier vandaan, daar waar ik vaak heb gelogeerd.Ik ken ieder plekje in en om het huis. Een mooi huis dat een eindje van de weg afstond. Naast de weg lag een sloot, je liep dan over een bruggetje en een grindpad om bij het huis te komen. Ramen met luiken en kleine vensterbankjes. De voordeur werd nooit gebruikt, iedereen liep altijd achterom, terwijl de voorkant juist zo sierlijk was met een paar treetjes en een voorportaaltje met een muurtje waar ik vaak op zat .Het huis had twee woonkamers, een achterkamer en een ‘goeie’ kamer gescheiden door een gang .Het huis waar mijn vader is opgegroeid. En waarover hij ons zijn herinneringen vertelde.

“Niet te pruimen…” verder lezen

Het vergeten kind…

Een waargebeurd verhaal geschreven door Jaap kroon

boymet koffer

Het was midden in de nacht toen Kareltje wakker werd. Had hij rot gedroomd of had hij gewoon slecht geslapen? Had hij de dag ervoor iets vervelends of juist iets heel leuks meegemaakt? Had hij ruzie met zijn moeder gehad en miste hij zijn vader erg? Vader woonde namelijk ergens anders. Een ding was zeker, er ging een boel door zijn koppie heen. Zoveel, dat hij het plan had opgevat om de wijde wereld in te gaan. Kareltje besloot weg te lopen. Hij stapte zijn tot racewagen omgebouwde bed uit en ging op zoek naar zijn koffertje. Een echte koffer die hij onlangs van zijn moeder had gekregen. Niet zolang geleden waren ze met zijn tweetjes nog een weekend naar een van de Waddeneilanden geweest. Vol trots stond hij toen met zijn nieuwe reisgenoot op de boot naar Texel. Nu werd zijn koffer zijn metgezel in een groot avontuur waarvan hij de omvang niet kon bevroedden. U moet weten, Kareltje was pas 5 jaar toen hij dit plan opvatte. Hij had van zijn moeder afgekeken wat er ongeveer in een koffer gaat. Een broek, een onderbroek en een T-shirt. Daar moest hij het wel mee redden, dacht hij vermoedelijk.. Met zijn nieuwe metgezel stapte Kareltje, midden in de nacht, de deur uit en trok de voordeur achter zich dicht in het slot. Bam! Daar stond hij dan. Op straat, waar hij overdag met zijn leeftijdsgenootjes speelde. Hij had het koud. En dat was niet zo gek. Kareltje was vergeten om zijn dagelijkse kleding aan te trekken. Het enige wat hij droeg was zijn streepjes pyjama. Van die pyjama’s die stoere vaders ook dragen. Er was echter “Het vergeten kind…” verder lezen