Elke keer wanneer je naar het journaal kijkt zie je beelden van een kind in een oorlogsgebied voorbij komen. Door de hoeveelheid nieuws waarmee wij tegenwoordig overspoeld worden gaan veel van deze beelden langs ons heen. Maar nog niet zo lang geleden groeiden er hier ook kinderen op in een tijd van oorlog. Naast het spelen met knikkers of meccano was voor hun het spelen met gevonden granaatscherven of afgeschoten kogels heel gewoon… “Kind in oorlogstijd” verder lezen
De laatste tijd heb ik mij zeer verdiept in de geschiedenis van de tweede wereldoorlog. Mijn interesse werd mede aangewakkerd door het boek De Kinderbarak. Het maakte mij benieuwd hoe die periode voor mijn familie is geweest. Ik vroeg of de oudste zus van mijn vader, tante Innie haar herinneringen op papier wou zetten. Zij was 6 toen de oorlog begon. In het verhaal van mijn tante verteld zij o.a. over Jan die voor zijn gezondheid komt logeren op de boerderij. Binnenkort kun je hier zijn herinneringen over deze periode lezen.
In 1939 ging mijn vader voor de fam. L werken en daarom gingen wij wonen op een van hun boerderijen. Wij woonden er nog niet zo lang toen in de herfst van 1939 er 5 lege kamers gevorderd werden door het Nederlandse leger om soldaten in onder te brengen. Het waren mannen tot 35 jaar die ooit verplicht in militaire dienst waren geweest. Zij moesten weer in dienst om Nederland te verdedigen en in dit geval de IJssel. Er werden stromatrassen op de grond gelegd en er kwamen banken om op te zitten. Op 10 mei 1940 kwamen de Duitsers in ons land en werden wij geëvacueerd naar het nabijgelegen Emsterbroek. De koeien die langs de IJssel graasden werden verder weg van de IJssel gebracht. Mijn vader en moeder gingen elke dag terug om “Zes in de oorlog…” verder lezen
Onlangs plaatste ik op Anneke Schrijft een review over de roman De Kinderbarak. Deze roman is zeer indrukwekkend om te lezen en daardoor werd mijn interesse gewekt om opzoek te gaan naar persoonlijke verhalen over deze vreselijke periode. Deze keer doen Bomma en haar schoonvader Louis hun verhaal. De 91 jarige Louis vind het belangrijk dat de verhalen van de oorlog verteld blijven worden zodat niet wordt vergeten hoe zinloos elke oorlog is… “In de oorlog…Bomma vertelt” verder lezen
annekeschrijft.com 