Open Joodse Huizen: Het verleden spreekt

Afgelopen april bezocht Anneke schrijft enkele Open Joodse Huizen in Deventer. Wij waren onder de indruk van wat wij zagen en hoorden. Natuurlijk, ik heb net zoals jij, de verhalen over de tweede wereldoorlog gehoord, gelezen en de films gezien. Maar niets heeft een grotere impact dan op de bank in een huiskamer van een weggevoerde familie te zitten, hun foto’s te bekijken en verhalen te horen. Verhalen vertelt door een onbekende, want niemand van deze weggevoerde familie heeft de oorlog overleefd.

HAS1
Afbeelding: Google

Vertelt en gehoord

Het is belangrijk het verleden te herdenken, zodat het zich niet kan herhalen in de toekomst. Wanneer je het verleden vergeet, of er aan voorbij gaat, zet je de deur open voor herhaling. Vandaar mijn interesse in Open Joodse Huizen, omdat de verhalen verteld en gehoord moeten blijven worden. “Open Joodse Huizen: Het verleden spreekt” verder lezen

Zes in de oorlog…

De laatste tijd heb ik mij zeer verdiept in de geschiedenis van de tweede wereldoorlog. Mijn interesse werd mede aangewakkerd door het boek De Kinderbarak. Het maakte mij benieuwd hoe die periode voor mijn familie is geweest. Ik vroeg of de oudste zus van mijn vader, tante Innie haar herinneringen op papier wou zetten. Zij was 6 toen de oorlog begon. In het verhaal van mijn tante verteld zij o.a. over Jan die voor zijn gezondheid komt logeren op de boerderij. Binnenkort kun je hier zijn herinneringen over deze periode lezen.

16 (1)

In 1939 ging mijn vader voor de fam. L werken en daarom gingen wij wonen op een van hun boerderijen. Wij woonden er nog niet zo lang toen in de herfst van 1939 er 5 lege kamers gevorderd werden door het Nederlandse leger om soldaten in onder te brengen. Het waren mannen tot 35 jaar die ooit verplicht in militaire dienst waren geweest. Zij moesten weer in dienst om Nederland te verdedigen en in dit geval de IJssel. Er werden stromatrassen op de grond gelegd en er kwamen banken om op te zitten. Op 10 mei 1940 kwamen de Duitsers in ons land en werden wij geëvacueerd naar het nabijgelegen Emsterbroek. De koeien die langs de IJssel graasden werden verder weg van de IJssel gebracht. Mijn vader en moeder gingen elke dag terug om “Zes in de oorlog…” verder lezen