Bijna vergeten – Dave Goldstein (Jeugdboek Review)

De dertienjarige Daniëlle en haar vader verzinnen elke dag gekke dilemma’s, waarop ze verplicht moeten antwoorden. Maar als ze écht iets te kiezen had, dan zou Daniëlle het liefst willen dat haar moeder er nog was, die vier jaar eerder is overleden. Er sterven jaarlijks meer dan 40.000 mensen aan kanker. In de hele wereld meer dan 8 miljoen mensen per jaar. Eén van deze mensen was de moeder van Daniëlle.

Een groot verschil

Wanneer vier jaar later de moeder van Lilly, het populairste meisje van de school, kanker blijkt te hebben schept dit een band tussen haar en Daniëlle. Er is echter een groot verschil tussen de twee meiden. Waar Daniëlle zich verdrietig voelt over het overlijden van haar moeder is lily is echter blij met het vooruitzicht dat haar moeder gaat sterven.  Daniëlle verbaast zich over het gedrag van Lilly. Hoe kun je blij zijn dat je moeder gaat sterven?

Allerlei emoties

Het nieuws dat de moeder van Lilly kanker heeft, triggert bij Daniëlle allerlei emoties. Opeens flitsen er allerlei herinneringen aan haar eigen moeder door haar hoofd. Daniëlle beseft dat zij al een poosje niet meer aan haar moeder heeft gedacht. Als haar vader dan ook nog een nieuwe vriendin krijgt, verzet ze zich hevig tegen het idee dat haar eigen moeder bijna vergeten wordt.

Kwaad

Daniëlle begint zich op een gegeven moment af te vragen waar haar eigen mening heen gaat als zij samen met lilly is. Zij voelt zich wanneer zij samen zijn meer de pop van een buikspreker. Wanneer Daniëlle dan ook nog kwaad wordt op haar vader, zichzelf en de wereld is het heel makkelijk om het verkeerde pad op te gaan.

Een lach en een traan

Bijna vergeten is een ontroerend jeugdboek. Het verhaal is zo geschreven dat het waar gebeurd zou kunnen zijn. Het is een verhaal met een lach en een traan. Dave Goldstein heeft een vlotte schrijfstijl, wat fijn is om te lezen en helemaal past bij de doelgroep. Jongeren kunnen zich identificeren met de hoofdpersoon en zich makkelijk inleven in het verhaal.

Kanttekening

Het is knap hoe de schrijver zo’n zwaar onderwerp als kanker toch luchtig kan laten blijven. Wanneer je het boek uitgelezen hebt en dicht slaat, laat de schrijver je met een positief gevoel achter. Ik heb een kleine kanttekening bij het boek. Het boek heeft een onverwachte opening en had wat mij betreft weggelaten mogen worden, het voegt niets zinnigs toe.