Conan en het monster in de kelderkast

In navolging van Een dag uit het leven van…Spotty de Appaloosa pony. Dit keer een dag uit het leven van Conan, een Belgische herdershond. Verteld door Conan opgeschreven door Jan Keizer.

Het is een normale (voor zover je mijn baas als normaal kan beschouwen) woonsituatie als hond zijnde.Op tijd eruit,voldoende speelgoed, hapje en slokje op tijd. Nee, niets op aan te merken. Ik woon samen met drie andere beesten, twee siamezen en een kleine opdonder, een Malthezer. Die laatste is de lieveling van mijn bazinnetje. Dat beest wordt voorgetrokken en mag alles wat ik niet mag! Maar daar wilde ik het niet met jullie over hebben. Ik wil het met jullie over iets anders hebben, iets anders wat ook bij ons woont, een …monster!

Normaal gesproken zie je het monster niet, maar soms, hij woont in de kelderkast, haalt mijn baas hem eruit. Een paar keer per week krijgt hij voer en dat gaat zoooo raar. Hij wordt de kamer in gesleept en dan trekt mijn baasje er een stuk touw uit dat mijn baasje dan in de muur steekt. Eerst gebeurd er nog niks maar dan krijgt het monster een trap op zijn staart en begint hij te grommen. Warme adem komt er dan uit het monster. Hij heeft een reptielachtige nek, die uitloopt in een platte bek. Mijn baas houdt het monster in bedwang en gaat dan met de bek van het monster over de grond. Dat maakt een geluid dat klinkt als, swomp-swomp. Alles vreet het monster op! Alle kruimeltjes die mijn baasje op de grond heeft geknoeid en ook veel  van mijn haren die op de grond liggen eet die viezerd op. Bah, het is een heel raar monster. Om de zoveel tijd wordt het monster geopereerd. Dan maakt mijn baasje de volgegeten buik van het monster open, haalt de inhoud eruit en gooit dat in de kliko zodat het monster weer verder kan eten.

Wanneer het regent neemt mijn baasje een stok met een lap erop mee naar buiten. Wat een mietje hé?! Ik loop gewoon met mijn blote poten door de plassen. Terwijl ik dit vertel hoor ik binnen het swomp-swomp geluid van het monster. Ik ben de tuin in gestuurd omdat ik helemaal gek wordt wanneer het monster uit de kelder komt. Ik ben een keer over dat touw uit zijn buik gestruikeld.Het monster kwam uit de kelder en ik dacht bij mijzelf…wegwezen!! Nu wil het toeval dat dit touw net over een tafeltje lag waar een vaasje met bloemen op stond… Nu moet ik de tuin in als het beest gaat eten. Ik hoop altijd dat hij erin blijft, dan zou het weer rustig zijn in huis. Gelukkig komt het monster nooit buiten dus ben ik in de tuin redelijk veilig.

Mijn baasje roept mij, het monster heeft genoeg gegeten en zit weer in de kelderkast. Ik kan weer naar binnen. Dag tot een volgende keer!

Afbeeldingen: Google