Het zal je vast niet ontgaan zijn het is bijna Valentijn. Neem in alle Valentijn hectiek even een rust momentje en luister naar My funny Valentine van Chet Baker. Chet Baker werd in 1929 geboren in Yale, Oklahoma Verenigde Staten. Baker was een populaire zanger/trompettist die jammer genoeg niet oud heeft mogen worden. Hij stierf In de nacht van donderdag 12 op vrijdag 13 mei 1988, door een val uit het raam van zijn hotelkamer van het Hotel Prins Hendrik in Amsterdam. Luister naar My funny Valentine en lees het relaas van de agent die na het noodlottige ongeval ter plaatse was…Fijne Valentijnsdag!
Al 7 jaar werkte hij in een onregelmatig rooster. Werken in de weekenden, ’s avonds en ’s nachts en ook op feestdagen. Hij was niet anders gewend. Ook die dag. Het was de eerste van een serie nachtdiensten. Met lichte tegenzin was hij naar zijn werk gegaan. De nachtdiensten waren hem tegen gaan staan. Ze waren niet zo spannend meer als voorheen. Als jonge diender genoot hij van elke nachtelijke beweging in de metropool Amsterdam. Zijn stad was echter niet meer de stad die hij van toen kende. Nachtgelegenheden moesten van een voortvarende burgemeester steeds vroeger hun deuren sluiten. Het nachtleven maakte plaats voor de stilte. Het was die dag mooi weer geweest met een zwoele avond als gevolg. Tegenzin maakte plaats voor hoop. Op zulke dagen gaan de ramen open en komen de mensen uit hun huis. Iedere diender weet dan dat er meer te doen valt tijdens een nachtdienst. Mensen zien en horen meer, waardoor de meldingen toenemen. Hoe mooier het weer in de nacht, hoe groter de pakkans voor de gemiddelde crimineel. Hij werkte die nacht met nog vier collega’s. Samen bemanden ze een kleine post in het westelijk deel van de stad. Zijn nachtdienst verliep rustig. Tot die ene melding. Zoals in elke nachtdienst had een van de collega’s gekookt. Er werd dan meestal rond een uur of 2 gezamenlijk gegeten. Dit keer was het Indisch en ze hadden ervan genoten. Na het eten was het zijn beurt om samen met een collega de auto te bemannen. Assistentiesurveillance. Rondjes rijden in het toegewezen gebied en wachten op die ene melding.
Die melding kwam. Van het hoofdbureau kreeg hij de opdracht om naar een hotel te gaan. Daar zou iemand op straat liggen, die mogelijk uit het raam was gevallen. Gezien de aard van het incident, hadden meerdere collega’s dezelfde opdracht gekregen. Daar aangekomen zag hij hem liggen. Hij zag al snel dat de man niet meer leefde. De dood vaststellen mag alleen gedaan worden door een arts, maar dit was overduidelijk. De man was ernstig verminkt. De val, met zijn hoofd op een betonnen paal, was hem fataal geworden. Omdat er in dit soort gevallen altijd sprake zou kunnen zijn van een misdrijf, werd de plek afgezet met lint. Inmiddels was de piketrecherche ook ter plaatse gekomen. Zij namen de leiding. Het vermoeden bestond, dat het om een junk zou gaan. Geen rare gedachte met de Zeedijk om de hoek. Meer kreeg hij niet te horen. Een dode man zonder een gezicht en een naam. De technische recherche was ook gearriveerd en ging zijn werk doen. De uniformdienst van het desbetreffende gebied bewaakte het plaats delict en piketrechercheurs startten hun onderzoek. Zijn werk zat er op. Hij werd bedankt voor bewezen diensten en mocht gaan. Terug naar zijn gebied en op naar de volgende klus. Hij keek nog even achterom. De man was een van de vele doden die hij in zijn loopbaan had gezien en er kwamen nog velen. Het was een gewone klus en het hoorde bij zijn werk. Toch zou hij hem nooit meer vergeten.
Het originele artikel vind je hier op de blog Fotgrafie & lekker eten & Korte verhalen..
annekeschrijft.com 