Dit keer nemen wij een kijkje in het muzikale fotoalbum van Jenny Polak. Jenny Polak begon in de jaren zestig in Arnhem, op 14 jarige leeftijd haar zangcarrière in het bandje The Squibs. Daarna werd ze gevraagd om bij The Blue Comets te komen zingen, en maakte zij de overstap. Toen de groep een elektrisch orgel en piano aanschafte werd Jenny de eerste vrouwelijke toetseniste in een Nederlandse beatgroep! Later veranderde The Blue Comets hun naam in Surfin ‘Co. Hierna speelde Jenny in de band Semi Colon en in 1973 bracht Jenny haar solo singel uit “Sorry Dorry”. Patricia Paay en haar zus Yvonne Keely zongen in het achtergrondkoortje.

Jenny was een jaar of drie/vier toen ze al achter de piano kroop die thuis in de voorkamer stond. Aangezien zij autodidact bleek te zijn werd er al gauw nagespeeld wat er op de radio te horen was en er werd ook al af en toe geïmproviseerd. Op haar tiende jaar melden haar ouders haar aan voor de eerste lessen op het Conservatorium aan de Weverstraat in Arnhem. De klassieke opleiding was verplicht maar dat was niets voor Jenny en na anderhalf jaar is zij daar op haar eigen verzoek mee gestopt.Begin jaren ’60 kwamen de eerste muziekzenders op de radio zoals Radio Veronica en Tijd voor Teenagers, later ook Radio Noordzee International en op tv begon TopPop en niet te vergeten meerdere hit programma’s op de Duitse tv. Dat werkte behoorlijk aanstekelijk en zo begonnen voor velen “de roerige jaren ’60” , zo ook voor Jenny. Haar eerste band heette The Squibs. Daar is zij begonnen als zangeres. Dhr. Gierman (die Sergeant Majoor was bij de Luchtmacht) was de manager en mede hierdoor had de band regelmatig optredens bij de militairen, zowel in Nederland als Duitsland.
Na ongeveer een jaar meldde zij zich aan voor een talentenjacht, won de tweede plaats en werd daarna gevraagd of ze bij The Blue Comets wilde komen. Eerst alleen als zangeres maar vanwege haar achtergrond later ook op orgel en piano. Aangezien de sound van de Farfisa orgels toen erg populair was werd deze door Jenny aangeschaft in combinatie met een Hohner Pianet. Vanaf dat moment kreeg The Blue Comets het druk. Veel optredens in Nederland maar ook in Duitsland. Overal heen, geen weekend vrij en zij kreeg totaal niet meer mee wat er nou eigenlijk allemaal in Arnhem gebeurde. Ook daar ontstonden veel band die overal optraden en zij vindt het nog altijd jammer dat zij daar zoveel van heeft gemist. De naam van de The Blue Comets werd in 1965 veranderd in Surfin Corperation, het moest wat moderner klinken maar werd uiteindelijk afgekort naar Surfin ‘Co.
Er werd flink door Nederland getoerd, o.a. veel door Groningen, Friesland en Drenthe, daar kwamen ze o.a. Cubby + Blizzards, The Outsiders, Q 65 en The Blues Dimension nog weleens tegen. In andere delen van het land trad Surfin ‘Co soms met meerdere bands op. Zoals in het voorprogramma van The Kinks in Winterswijk. Ook waren er veel optredens in de Eurobeurs van Apeldoorn o.a. met John Mayel & the Bluesbreakers en Van Morrison.
Jenny: ‘In de Arnhemse Eurobeurs was het ook gezellig, o.a. met The Outsiders en vele andere bands gespeeld. Het was leuk dat John de Mol sr. af en toe kwam kijken’.
Ook het 3 daagse optreden op Texel in de beatboerderij “Sarasani” staat Jenny nog bij. Groepen uit Engeland en Nederland kwamen daar naartoe voor optredens. Het was iedere dag overvol op de boten tussen Texel en het vaste land.
Na ongeveer twee jaar kreeg een deel van de bandleden een aanbieding om verder te gaan als begeleidingsband van D.C. Lewis.
Jenny ging naar The Jet Set, een band uit Nijmegen. Drummer was de Arnhemmer Eugene Arts.Dit was een super band met ook weer veel optredens vooral in Duitsland. Jenny heeft ook nog in enkele andere bands gespeeld en toen kwam er een aanbieding voor een platenopname. Dus op naar de studio’s van de Negram, in één dag was de opname single “Sorry Dorry” gelukt en na het afmixen en persen kon deze de winkels in. Maar het drukke leven in al die jaren begon zijn tol te eisen… Jenny had het helemaal gehad en werd ziek. De opnamen van TopPop werden geannuleerd en de single werd na zes weken weer uit de winkels teruggehaald. Zo kwam er op dat moment een voorlopig einde aan de muziekperiode van Jenny Polak.
Zo leuk dit. . .mijn echtgenoot Chris Gosker reed the blue comets in een volkswagenbusje naar hun optredens.
Dank voor deze memory
Liefs Marianne Gosker – Bouwman
LikeGeliked door 1 persoon
Wat leuk Marianne 🙂 Was vast een leuke tijd!
LikeLike
Een geweldige tijd 😊
LikeGeliked door 1 persoon
wat een jeugdsentiment. Alleen dat kapsel al ik krijg er heimwee van.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vind de kapsels en kleding ook erg leuk van die tijd 🙂
LikeLike
Leuke herinnering voor Maryanna9.
De naam Jenny Polak komt me niet bekend voor maar ken de groep wel.
Was meer een fan van Cliff Richard helemaal toen ik voor het eerst Congratulations zong en dat was net op mijn verjaardag.
Maar is een heerlijk stuk jeugd sentiment om dit te lezen.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een leuk toeval 🙂
LikeLike
Echt jeugdherinneringen ophalen. Was zij misschien familie van Pitty Polak?
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb het nagevraagd en nee zij is geen familie van Jenny.
LikeLike
Is er ook informatie over de Eurobeurs in Arnhem ,,,mijn vriendin en ik runde vaak de kassa en garderobe , daardoor leerde wij de bands beter kennen we waren er iedere zondag , er speelde ook vaak bands uit Apeldoorn ,, en inderdaad ook de golden Earrings heb ik op zien treden ,,,broers van Lydia Tuinenburg speelde ook in een band die hebben we ook regelmatig gezien ,,,een prachtige tijd
LikeGeliked door 1 persoon
Hoi Elisa, Ik vraag het voor je na. 🙂
LikeLike
Wat leuk dank je wel
LikeGeliked door 1 persoon
Hoi Elisa, Helaas er is weinig tot niets over te vinden. Wel zijn er enkele krantenadvertentie’s bewaard gebleven. Mocht je daar interesse in hebben stuur dan een mailtje naar annekeschrijft@hotmail.com. 🙂
LikeLike
Ik heb ook mee gedaan met de miss beat verkiezing , ik eindigde op de 2 e plaats …leuk wassen dat mede omdat er veel meiden mee deden , er heeft nog wat in de krant van Arnhem daarover gestaan .
LikeLike