
‘Rusteloze benen’ is een roman van Claudia Biegel en vertelt het verhaal van hoofdpersoon Rosalie. Dit is Rosalie in het kort:KOPP kind (kind van ouder met psychiatrische problemen)
- moeder van Patrick, Pat in het kort
- vrijwilligster bij een asielzoekerscentrum
- een vrouw met een luisterend oor voor bekenden en onbekenden
- zij is iemand die zichzelf altijd wegcijferd
- Rosalie is getrouwd met Wim die graag diagnoses bind aan haar gedrag (vroeger was dat leuk maar tegenwoordig irriterend)
- en zij is het baasje van de kat Felix (waarvan zij vaak het gevoel heeft dat hij de enige is die haar begrijpt)
Rosalie heeft een moeilijke jeugd gehad waardoor zij geen kind kon zijn. Als volwassene lijkt zij voor de buitenwereld het perfecte leven te hebben. Maar is alles wel zo perfect als het lijkt? Via haar werk als vrijwilligerster in een asielzoekerscentrum, komt Rosalie in contact met de Afrikaanse Joseph waar zij een speciale band mee krijgt. Wanneer Joseph het bericht krijgt uitgeprocedeerd te zijn, zet Rosalie alles op alles om hem te helpen. Rosalie kan niet vermoeden wat haar hulp aan Joseph allemaal teweeg zal brengen. Zoals zoveel anderen met een trauma is Rosalie goed in het ontkennen en negeren van wat haar allemaal overkomen is. Is het mogelijk zo’n jeugd te hebben doorstaan en daarna door te leven alsof er niks gebeurd is? Gewoon alles te ontkennen en door te gaan…
“Elke schoolklas in Nederland zou minstens een keer per jaar een vluchtelingen centrum moeten bezoeken of op zijn minst les krijgen over migratie en armoede. Kunnen ze over een aantal jaren tenminste niet zeggen dat zij van niets wisten.”
Dit boek heb ik in drie dagen uitgelezen tussen de afwas, stofzuigen en boodschappen doen door. Na iedere bladzijde zei ik tegen mijzelf NU ga ik stofzuigen of… maar het lukte bijna niet het boek weg te leggen. Het is interessant dat het verhaal vanuit verschillende standpunten wordt verteld en wordt afgewisseld met dagboekfragmenten, dat zorgt ervoor dat het verhaal continu een goed leestempo houdt en niet inzakt.
Leuk!!!!!!
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel Claudia 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Kinderen iets in die richting te laten doen, is een strak plan. Daar in tegen , kinderen uit een arm gezin naar mensen laten gaan die vanuit niets toch iets geworden zijn, lijkt mij ook perspectief geven voor hun.
LikeGeliked door 1 persoon
Inderdaad!
LikeGeliked door 1 persoon
Klik het boek zo gelijk aan, herkenbaar daar.
Dank voor het delen Anneke! Fijn weekend…
LikeGeliked door 1 persoon
Fijn weekend Sandra.
LikeLike