De kinderbarak is een roman geschreven door Valentine Goby en speelt zich af in tijdens de tweede wereldoorlog. Het is een indringend, meeslepend boek wat de vraag doet rijzen waarvoor is het allemaal nodig? Het verdriet, de wanhoop, de oorlog, het is zo onzinnig allemaal. Je voelt het verdriet van hoofdpersoon Mila alsof het je eigen verdriet is en haar zorgen voelen als die van jou wanneer je de roman leest. Dit boek werd niet voor niets bekroond met de belangrijkste boekverkopers prijs in Frankrijk Prix des Libraires, een prijs voor het beste boek volgens de Franse boekwinkels. Het verhaal begint wanneer Mila de poort van het concentratiekamp binnenloopt onwetend wat haar te wachten staat. Mila is een twintig jarige niet Joodse vrouw die opgepakt is omdat zij een helper was van het verzet. In haar ogen geen heldendaad maar een normale menselijke daad. Mila is zwanger wanneer ze het kamp binnen gaat maar houdt het voor iedereen verborgen. Ze weet dat baby’s in de kinderbarak worden ondergebracht en amper een (zeg maar geen) overlevingskans hebben. Als Mila wist hoe de plek zou zijn waar zij terecht zou komen dan had zij om een kogel gevraagd. Gefusilleerd worden als een vijand van het reich is beter dan dit. Terwijl ik het boek lees lopen mij de koude rillingen regelmatig over de rug en ben ik blij dit boek te mogen lezen veilig op de bank met een kop koffie bij de warme kachel. Een van de emotioneelste momenten uit het boek is voor mij het moment dat er baby’s sterven in de kinderbarrak omdat het laatste beetje melkpoeder wat er is, want ook de baby’s zijn op rantsoen, aan enkele pasgeboren babypoesjes wordt gegeven…. Dit is een boek wat iedereen zou moeten lezen dan verstomd vast de discussie of er nog uitgebreid stil moet worden gestaan bij 4 en 5 mei. Deze oorlog mag nooit vergeten worden zodat het niet opnieuw zal gebeuren en vrijheid is iets wat altijd gevierd moet worden!
“Anneke’s leesclub: De kinderbarak – Valentine Goby” verder lezen
annekeschrijft.com 