Wie heeft er tegenwoordig niet gehoord van Marokkaanse muntthee? Bijna iedereen heeft deze thee wel eens gedronken. Voor mij blijft de originele muntthee het allerlekkerste. De Nederlandse variant, muntblaadjes laten trekken in een glas heet water vind ik minder smaak hebben. Maar ik ben aan het afdwalen, de titel van dit schrijven is de West Sahara thee traditie en niet de Marokkaanse muntthee traditie. Ik heb met dit ritueel kennis gemaakt via Barra, de man van mijn schoonzus Aicha. Aicha woont met haar gezin in Tanger. Afgelopen zomer logeerden ze een paar dagen bij ons in Larache op hun doorreis naar de Sahara, waar zij op bezoek gingen bij de familie van Barra. Barra maakte op een avond zijn befaamde Sahara thee en toen hij er een boeiend verhaal bij vertelde kon ik het niet laten dat op te schrijven.
Barra begon enthousiast zijn relaas te doen en nam ons en nu ook jou mee in de bijzondere wereld van het Sahara thee ritueel. De West Sahara thee kan alleen gemaakt worden volgens de volgende 3 zeer belangrijke ingrediënten
- Het eerste en aller aller belangrijkste ingredient is … dat de thee niet zoet mag zijn. Net zoals het leven dat ook niet is.
- Het tweede ingrediënt is … liefde.
- Het derde ingrediënt is …rust, rust zoals verkregen door de dood.
Thee zetten en schenken is een privilege dat niet aan iedereen voorbehouden is. Je moet als man of vrouw over de volgende eigenschappen beschikken:
- Gelovig zijn
- Verstandig zijn
- Het respect van de gemeenschap hebben
- Goed advies kunnen geven
Je vraagt jezelf vast af waarom iemand die kwaliteiten moet bezitten om een kopje thee te schenken. Het antwoord op die vraag is dat thee schenken niet iets is wat je zomaar doet bij de Sahrawi. Je neemt er alle tijd voor en het is een moment om tot rust en bezinning te komen, problemen worden gedeeld, advies wordt gegeven, de dag wordt doorgenomen en er wordt geluisterd naar verhalen. De thee is wat alle volkeren en culturen van de Sahara bind. Tijdens het thee drinken komen de gespreken los en worden vriendschappen geboren. Ook moet iedereen rechtop zitten en zich respectvol gedragen tegenover elkaar.
Aicha en Barra gaven mij het traditionele thee recept maar de moderne tijd heeft ook bij de Sahrawi zijn intrede gedaan. Er zijn natuurlijk moderne manieren van thee zetten waarbij de waterkoker wordt gebruikt maar voor de traditionele manier heb je toch echt houtskool en een vuurtje nodig. De Sahrawi vinden het gewoon om bij prive gelegenheden de benodigdheden en ingrediënten overal mee naar toe te nemen. Als ze bijv. op vakantie,visite gaan of naar het ziekenhuis voor een bevalling. Dat laatste verbaasd je misschien, maar hoe kun je een geboorte vieren zonder thee?
Vanaf het moment van opstaan wordt er thee gezet en gedronken en zo gaat het de hele dag door. Bezoek wordt altijd verwelkomd met thee. Zo niet, dan zijn verdere woorden overbodig. Het Sahara theeritueel staat synoniem aan: houden van en welkom zijn. Het thee ritueel bevat de Sahara geschiedenis. Toen Aicha net getrouwd en als moderne noordeling, zich het thee ritueel nog niet eigen had gemaakt en haar Sahrawi visite “verwelkomde” met gebak en ….koffie, begrijp je ondertussen wel dat het bezoek zich daardoor onwelkom en in een ongemakkelijk positie voelde.
Barra vind het heel belangrijk dat ik vermeld dat het thee ritueel niet verwacht wordt als hij bij mij of jou op bezoek komt. Dan is een hartelijk ontvangst en een kop koffie of thee goed genoeg. De ongeschreven regels van het thee ritueel gelden alleen voor Sahrawi onderling.
Trek gekregen in een kopje Sahara thee? Daar heb je de volgende benodigdheden en ingrediënten voor nodig.
Benodigdheden:
- houtskool
- kleine thee glazen
- berrad (marokaanse theepot)
- suiker
- gedroogde Chinese groene thee 9371 AAA
Het houtskool moet echt vuurrrood zijn en het water moet ook kokend zijn! Neem een handpalm vol theeblaadjes en doe dat in een medium berrad. Voeg een klein beetje kokend water toe en schud dan zachtjes met de theepot. Schenk de inhoud in een glas en gebruik dit niet meer! Voeg daarna opnieuw kokend water toe tot de pot bijna vol zit en plaats de berrad op het vuur. Je wacht tot de thee omhoog begint te stijgen en voegt dan twee eetlepels suiker toe. Niet doorroeren! Schenk de thee gelijk in een glaasje, dit gaat schuimen en wordt niet gedronken! Schenk daarna snel alle glaasjes in want anders wordt de thee te sterk. Degene die de thee zet en schenkt drinkt als laatste en maakt van het thee schenken een show.
Je gebruikt kleine glaasjes omdat je van de thee moet genieten en het nippend hoort te drinken alsof het iets kostbaars is. Je moet verlangen naar een volgend glas en om dat verlangen te voelen neem je ook niet te snel een volgend glas.
De volgende ronde voeg je water aan de berrad toe maar gebruikt de thee prut van de eerste ronde.Je laat de prut even trekken en voegt verder niks toe. Je wacht weer totdat de thee in de pot begint te stijgen.Dan voeg je iets suiker toe en giet wat thee in een glas. Maar dit keer zet je het niet weg maar giet je het terug in de pot.
Dit herhaalt zich in totaal drie keer en dan dan begint het ritueel opnieuw met nieuwe thee. Aicha en Barra vertrokken na enkele dagen naar hun vakantie bestemming El aiun in de Sahara. Je verwacht natuurlijk dat ze in de Sahara in een chaima zullen verblijven maar niks is minder waar ze verblijven daar in een luxe hotel met zwembad.
Sahrawi is een rondtrekkende woestijn bewoner.
Berrad is een Marokaanse theepot.
Chaima een nomaden tent.
Afbeeldingen: Google
Heerlijk! Ik ken die thee uit Marokko en Senegal. Hoog schenken voor goed schuim, en steeds weer overgooien in de pot tot hij echt goed schuimt. De eerste ronde is gewoon, de 2e zoet en de 3e zoeter dan zoet. Ik hou van het ritueel, de gezelligheid eromheen. Kletsen, lachen en slurpend de thee drinken. Plakkerige vingers en glazuur dat van je tanden springt. En de Senegalezen vonden het dan weer geweldig dat ik er een Nederlandse traditie aan toevoegde en altijd een pak koekjes tevoorschijn toverde voor bij de thee. He, wat mis ik dat soms… In de hitte onder een mangoboom op een wankel krukje, stuk karton of matje in het zand zitten. Met een ijzeren theepotje op de gloeiende kolen waar de geur van verbrande suiker van opsteeg… Bedankt, nu heb ik echt heel erg heimwee…. x
LikeGeliked door 1 persoon
Bedankt om ons het ritueel van het theedrinken uit te leggen. wanneer ik nu een gewoon kopje thee drink zal ik daar eens aan denken en dromen dat het echte thee op een houtskoolvuurtje is. Warme knuf.
LikeGeliked door 1 persoon
Warme knuf terug 🙂
LikeLike
Dank je wel voor de uileg, Heel mooi altijd een ceremonie, maar….. op een luie dag neem ik hewoon een zakje op een minder luie dag schep ik thee in een eitje en soms….. op een heel mooie dag, als ik ook echt tijd heb om te genieten van een kopje thee, dan pluk ik de blaadjes van mijn eigen theeplant 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is dan de Francisca thee traditie 😉
LikeLike
Je bent de Nana vergeten dan pas krijg je de echte Marokkaanse thee.
is verse muntbladeren bij de Marokkaanse winkel.
Gr angelique
LikeLike
Dit is thee op de Saharawi manier gezet en die bevat geen nana 🙂 De Marokaanse munt thee integendeel wel maar daar gaat dit artikel niet over.
LikeLike
sorry volgens mijn heb ik iets door mekaar gehaald
LikeLike
Geeft niet 🙂 Fijn weekend!
LikeLike
Ik ben geen theeliefhebber. Vind het wel interessant dat je dit Sahrawi theeritueel met ons hebt gedeeld. Men staat er niet bij stil dat er diverse theeceremonies bestaan.
LikeLike