Vroeger toen ik klein was moest ik vaak
Met mijn moeder mee de stad in naar een stoffenzaak
Het duurde uren en ik verveelde me kapot
Terwijl ze uitgebreid naar dat ene stofje zocht
Maar het was een lekker soort vervelen
Ik speelde graag alleen
Ik hoefde niets te doen en ik hoefde nergens heen
Totdat zij “Weet je nog…Claudia de Breij” verder lezen
annekeschrijft.com 