Wat trekt jou aan in Marokko? Dat is de vraag die mede blogger Folkert mij pasgeleden voorlegde. Het antwoord op die vraag is… datgene wat mij heimwee geeft is datgene wat mij in Marokko aantrekt. Marokko is voor mij een tweede thuisland. Ik kom hier nu 20 jaar en ben hier (een soort van) opgegroeid. Ik kwam hier als jonge vrouw, trouwde met de liefde van mijn leven, wij kregen 3 geweldige kinderen die ons leven verrijkten en werd volwassen. Ja inderdaad in die volgorde 😉 Toen ik net op het dakterras van ons huis was om de was op te hangen en uitkeek over het grote plein, de stad en de zee. Bekroop mij een gevoel van heimwee, heimwee terwijl ik nog niet weg ben. Heimwee naar het gedeelte van onze familie die hier wonen en wij voorlopig moeten missen, de zee, de rust die hier heerst ondanks de hectiek. De vriendelijkheid, de buren,vrienden kennissen. De vriendelijkheid op straat, het eten, ons huis, het gevoel dicht bij mijn overleden schoonouders te zijn. De restaurantjes waar we ontbijten en de obers zeer vriendelijk en beleeft zijn. Twee wassen op 1 dag buiten te kunnen drogen. Het buitenleven in de avond,de frisse zeewind, de mensen die er altijd voor ons zijn. Dit alles ga ik missen en is hetgeen wat mij aantrekt in het land.
annekeschrijft.com 