De belevenissen van een Noord-Hollandse in Limburg

?????????

Lezeres “Babbel” stuurde mij dit schrijven toe. Het gaat over haar leven als Noord -Hollandse in Limburg. Ik vond het leuk om te lezen en wil het jullie zeker niet onthouden. Heb jij ook iets beleefd wat je wilt delen via mijn blog? Of ken jij een heerlijk recept wat iedereen zou moeten proberen? Mail dan naar AnnekeSchrijft@hotmail.com en mischien krijgt jouw schrijven binnenkort een plaatsje op mijn blog!

Hoe ervaar ik het om als Noord-Hollandse te wonen in Limburg? Dat is een vraag die mij vaak gesteld is. Meestal heel leuk maar soms is er sprake van een grote spraakverwarring. Dat komt mede omdat ik slechthorend ben en de Limburgers vaak zacht praten.

De eerste zomer stond ik bij de groenteboer en zag op de toonbank doosje aalbessen (rode bessen) staan. Ik dacht:’O lekker door de yoghurt en de vla.’ Dus ik zei ”1 doosje aalbessen.” ‘Het meisje achter de toonbank zei:”Wablief.” Nu vind ik dat een irritant woord, onbeleefd. Dus ik zei nogmaals:’ 1 doosje aalbessen.’ Waarop het meisje antwoordde: ‘Verkopen we niet.’ ‘O en wat is dat dan?’ Ik wees het doosje aan. Ooooh u wilt miemelen (is Limburgs voor rode bessen).

impuls_wk25_0005_jumbo_pistoletjes

Dan de bakker. Hele leuke dames werken daar maar ik wilde 4 pistoletjes kopen. Ze keken mij aan met een blik van wat wil ze hebben??? Ik zei daarom nogmaals 4 pistoletjes. En wees het maar aan. Oooh u bedoelt kleine stokbroodjes! Wilt u wit of grauw? Ik zei: ‘ Grauwe stokbroodjes?’ Een kennis zei ze bedoelt wit of bruin! Ja je moet het maar weten.

Zo’n 3 weken later was ik weer in een winkel en een meneer wilde 3 vlaaien kopen. De man vroeg:’ Kunnen de vlaaien in punten gesneden worden?’ Het meisje vroeg:’In hoeveel punten?’ De meneer keek haar vreemd aan. Het meisje zei: ‘Een Limburgse vlaaie wordt in 10 punten gesneden maar hier op het dorp in 8 punten.’ Daarop antwoordde ik: ‘Ja en een Hollandse vlaai wordt in 14 punten gesneden.’ Iedereen in de winkel schoot in de lach. Als ik nu in de winkel kom en er is weer iets kijken ze mij al verwachtingsvol aan van wat gaat zij nu weer zeggen?

Ik woon heel fijn in Limburg en zou niet meer terug willen naar de Randstad. Ik geniet van de ruimte en rust en fruit uit eigen tuin. Dat fruit verwerk ik in allerlei verschillende recepten zoals bijv. een zwitserse appeltaart. Dat recept vind je hieronder.

Recept voor Zwitserse appeltaart

Ingrediënten:

Deeg:
  •   300 gr bloem
  •   170 gr boter
  •   25 gr suiker
  •   1 eiappel
  •   3 el koud water

Vulling:

  •   10 appels
  •   150 gr suiker
  •   sap en rasp van 1 citroen
  •   100 gr geschaafde amandelen
  •   70 gr beschuitkruimels
  •   2 eieren
  •   250 gr slagroom
  •   30 gr cognac of rum
  •  of i.p.v. cognac /rum wat water
  •   1 tl kaneel

Maak van de bloem, boter, suiker, het ei en koude water een deeg. Bekleed een bakplaat met het deeg en prik er gaatjes in met een vork. Strooi de beschuitkruimels en amandelen over de bodem van het deeg en verdeel het mooi! Schil de appels en snij deze in kleine stukjes. Doe deze in een kom en meng ze met de helft van het suiker, de citroen en kaneel. Verdeel dit mengsel van appel, kaneel, suiker en citroen vervolgens over de beschuitkruimels, amandelen en deeg en druk de appelstukjes goed aan.Bak dit 20 minuten voor op 200 graden. Pak een kom en meng de andere helft van het suiker, de room eieren, cognac/rum. Nadat de ovenschaal uit de oven is, overgiet je de appeltjes met het mengsel van suiker, room, eieren en cognac/rum. Doe dit nogmaals 20 minuten in de oven op 200 graden.

5 reacties op “De belevenissen van een Noord-Hollandse in Limburg

  1. Grappig! Ik herken de spraakverwarringen van de tijd dat ik vanuit de Randstad naar Oost-Brabant verhuisde. Ik verstond onze buurman echt niet en knikte vaak op goed geluk maar wat met mijn hoofd. Misschien heb ik ooit weleens de verkeerde knik gemaakt… 😉

    Like

  2. Haha, dat is heel herkenbaar. Ook bij ons in België gebeurt dat hoor. Ik ben een Brabantse en met een Limburger gehuwd. Wat voor nog meer verwarring zorgt is dat ik dicht bij de taalgrens opgegroeid ben én mijn moeder van Waalse afkomst is. Dus worden er veel Franse woorden in ons dialect gemixt. Regelmatig vraagt mijn man nog wat ik bedoel en dat na dik 26 jaar samenzijn. Het kan maar verkeren hoor. Leuk verteld trouwens.

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s