Door vele landen heb ik gezworven
nergens voel ik me zo thuis
als in het land waarin dorpen
aaneengeregen liggen gelijk een lint
land van akkerbouw en fruitbomen
waaraan krieken naast de peren
wachten op de oogst
land van bossen en heuvels
magische vergezichten
land waarin het eeuwige kabbelen van de Ourthe
te horen is
steen afschurend op weg naar de Maas
land van frieten en paling in’t groen
andouilles en waterzooi
land met een taalgrens
afgebakend door de zwarte leeuw
de rode haan
als ik ooit opnieuw geboren word
laat het dan zijn in dit schone land
het land dat ik zo graag zie
België
Een gedicht van Sophie Dijkgraaff
uit haar bundel Momenten
Prachtig pleidooi voor een België
LikeLike
mooi gedicht, wat overigens ook zo maar van toepassing kan zijn op delen van Nederland
LikeLike
Helemaal met je eens 🙂
LikeLike
Wat mooi geschreven Anneke, België is ook ‘mijn’ land. De kust, het fraaie taaltje, de heerlijke frieten met Belgische mayonaise en zo kan ook ik nog wel even doorgaan! 🙂
LikeLike
Dankje ik geef het compliment door aan Sophie 🙂
LikeLike