Op een ochtend klopte de mier al vroeg op de deur van de eekhoorn. ‘Gezellig’, zei de eekhoorn. ‘Maar daar kom ik niet voor’, zei de mier. ‘Maar je hebt toch wel zin in wat stroop?’ ‘Nou ja…een klein beetje dan’. Met zijn mond vol stroop vertelde de mier waarvoor hij gekomen was. ‘We moeten elkaar een tijdje niet zien’, zei hij. ‘Waarom niet?’ Vroeg de eekhoorn verbaasd. Hij vond het juist heel gezellig als de mier zomaar langs kwam. Hij had zijn mond vol met pap en keek de mier met grote ogen aan. ‘ Om erachter te komen of we elkaar zullen missen’, vertelde de mier. ‘Missen?’ Vroeg de eekhoorn. ‘Missen je weet toch wel wat dat is?’ Antwoordde de mier. ‘Nee’, zei de eekhoorn. ‘Missen is iets dat je voelt als iets er niet meer is.’ “De eekhoorn en de mier” verder lezen
annekeschrijft.com 